miércoles, 26 de septiembre de 2012

Natural Systems 2012 contest - URBAN EUTANASIA - David Uzkiaga & Gaizka Altuna



The Exodus Teaser, we can't carry The Anthropization at the luggage
Exodoaren Arazoa, ezin dezakegu antropizazioa maletan gurekin eraman  
El problema del Exodo, no podemos llevar la antropizacion en nuestro equipaje

It’s obvious that in the last century and at the beginning of this one the human has built too much, especially in the northern hemisphere, where it is practically impossible to find a non anthropiced natural landscape.


In many cases, the anthropization processes need not always to be bad and they could be necessary to the human development. These zones are always changing and adapting to new human needs and lately starting to care more aspects of respect for nature. But in too many cases these processes represent a major ecological damage. Especially we would like to talk about anthropized places that have lost their raison d’être, human places that has no possible use.

There are so many places arround the world that has been hardly anthropized and later, for some reason in particular, abandoned. The reason to turn these places into victims of mass exoduses are varied: ecological (Chernovil, Centralia...), economical (hashima Island...), political (Varosha, Maputo and the 24 20 law...). The conclusion is always the same: We can’t carry the anthropization at the luggage. So, how we can renaturalize those places?



Begibistakoa da, azken mendean eta honen hasieran gizakiak gehiegi eraiki duela, bereziki ipar hemisferioan , non ia ezinezkoa den antropizatu gabeko paisai naturalik aurkitzea.

Kasu askotan, antropozazio prozesuak ez dauka zertan ezer txarra izan behar eta beharrezkoa izan liteke gizakiaren garapenerako. Gune hauek beti dabiltza aldatzen eta gizakiaren behar berriei moldatzen eta azkenaldi honetan gainera natura gehiago errespetatzeari ekin diote. Baina kasu gehiegitan antropizazio prozesuak izugarrizko kalte ekologikoak ekartzen dituzte. Bereziki, beraien izateko arrazoia galdu ondoren abandonatuak izan diren lekun inguruan mitzatu nahiko genunke, erabilera posiblerik ez daukaten lekuak.

Toki asko daude mundu zabalean zehar oso antropizatuak izan direnak eta beranduago, arrazoi zehatzen batengaitik, abandonatuak izan direnak. Leku hauek exodo masiboen biktima bilakatzeko arrazoi anitz daude : ekologikoak, ekonomikoak, politikoak... Baina ondorioa beti da berdina, ezin dezakegu antropizazioa gure ekipaian barrenean eraman. Beraz, nola bernaturalizatu genitzake espazio horiek?

Es evidente que en el siglo pasado y a principios de éste el ser humano ha construido demasiado, sobre todo en el hemisferio norte, donde es prácticamente imposible encontrar un paisaje natural no anthropizado.

En muchos casos, los procesos de antropización no siempre tienen que ser malos y podrían ser necesarias para el desarrollo humano. Estas zonas están siempre cambiando y adaptándose a las nuevas necesidades humanas y últimamente empiezan a cuidar más los aspectos de respeto a la naturaleza. Sin embargo, en demasiados casos, estos procesos representan un daño ecológico importante. Especialmente nos gustaría hablar sobre lugares antropizado que han perdido su razón de ser, lugares que no tiene uso posible.


Existen muchos lugares alrededor del mundo que ha sido antropizados y más tarde, por alguna razón en particular, abandonados. La razón para convertir estos lugares en víctimas de los éxodos en masa son variadas: ecológica (Chernovil, Centralia ...), económicos (Hashima Island ...), político (Varosha, Maputo y la ley 24 20 ...). La conclusión es siempre la misma: No podemos llevar la antropización en el equipaje. Entonces, ¿cómo podemos renaturalize esos lugares?


 


The Imminent Second Rural Exodus,Sequels are never any good
Etortzear dagoen bigarren landatar exodoa, bigarren atal onik ez dago
El inminente segundo exodo rural, las segundas partes nunca fueron buenas

 In many cases the human has invaded natural landscapes without any kind of ecological consciousness, beginning many anthropization processes that could be diffucult or impossible to be reversed.

A good example of this is the expansion of low-density urban growth forms, known as urban sprawl. Those growth forms are totally unsustainable (economically, socially, ecologically...). Some experts ensure that this untenable situation will tigger the a second rural Exodus, from the suburbs to the downtown. And... what will happen when all of those vast tracts of landscape covered by single-family houses are abandoned?


Kasu askotan gizakiak espazio naturalak inbaditu izan ditu, inolako kontzientzia ekologikorik gabe, batzutan atzera buelta zaila edo ezinezkoa duten antropizazio prozesuak hasiz.

Adibide on bat dugu dentsitate baxuko hirigintza hazkuntza mota espantzionistak, Sprawl izenaz baita ezagutuak. Hazkuntza mota hauek erabat jasangaitzak dira ( bai ekonomikoki, sozialki edo ekologikoki).  Zenbait adituren ustez, egoera jasangaitz honek bigarren landatar exodo bat ekarriko du, aldirietatik hiri zentrura. Hori gertatzean, zer pasatuko da famili bakarreko etxebizitzaz beteriko zonalde zabal guzti horiekin?


En muchos casos, el ser humano ha invadido paisajes naturales sin ningún tipo de conciencia ecológica, a partir de muchos procesos de antropización que podrían ser dificiles o imposible de ser invertidos.

Un buen ejemplo de ello es la expansión de baja densidad formas de crecimiento urbano, conocido como la Urban Sprawl. Estas formas de crecimiento son totalmente insostenibles (económica, social, ecológica ...). Algunos expertos aseguran que esta situación insostenible sera el detonante de un segundo éxodo rural, desde los suburbios al centro de la ciudad. Y ...  que ocurrirá cuando todas esas grandes extensiones de paisaje cubierto por casas unifamiliares sean abandonadas?




The Manifesto of Urban Euthanasia, the way for an assisted natural invasion of anthropogenic spaces
Hiri Eutanasiaren Manifestua, espazio antropizatuetan naturaren inbasioa errezteko bidea
Eutanasia Urbana, la manera de facilitar la invasion natural en los espacios antropizados

The urban euthanasia method advocates progressive renaturation of anthropogenic spaces through small human interventions and leaving the way clear for Natural invasion. The principles of our method are three:

 - Assisted invasion of nature allowing a gradual transformation of anthropogenic spaces into natural spaces
 Nature has shown us many times that is slow but also powerful. A few drops of water can crack a concrete wall or a seed can become a tree that destroys a building. Nature tends to recover what is his very slowly. Our duty is to assist nature to make the recoquest process faster. There is no machine energetically more efficient than a natural system. Let’s use them!



- The observation of the natural behaviors and the manipulation of them through small human interventions
 The ways of nature are often capricious and unpredictable. That is why the process we propose is based on two types of actions, which, long ago, Gilles Clement enunciated in his writings about landscaping: the Observation of the nature and the and small interventions to redirect and facilitate its invasion into a state that we are interested.

 - The creative destruction of the building and infraestructures
Through the urban euthanasia, the space that will be returned to nature will be gradually destroyed. It is important that, at different stages of its destruction, the buildings are used by either people, animals or plants. This will require a creative destruction that allows its use in the different phases by different factors. There have been several examples of creative destruction throughout history, for example Gordon Matta Clark’s works



Hiri eutanasiaren metododoak espazio antropizatuen birnaturalizazioa giza akzio txikien bitartez eta naturari bidea libre utziz defendatzen du. Metodoaren printzipioak hiru dira:
 

-Naturari espazio antropizatuak inbaditzeko bidea erreztu hauek gutxinaka espazio naturaletan bilakatzea ahalbidetuz
Naturak askotan erakutzi izan digu zein indartsua den. Ur tanta batzuk hormigoia puskatu dezakete edo hazi txiki bat eraikin bat puskatuko duen zuhaitz batetan bilakatu daiteke. Naturak berea dena berrezkuratzen du poliki poliki. Gure helburua naturari errekonkista hori errestea izango da. Ez dago energetikoki natura bezain eraginkorrik den makinarik. Erabil dezagun!

-Portaera naturalen behaketa eta hauen manipulazioa giza interbentzio txikien bitartez.
Askotan ezin dezakegu aurreikusi zehintzuk izango diren naturaren bideak. Hori dela eta, guk proposatzen dugun prozesua Gilles Clement paisagileak adierazitako bi akzio motetan datza: Naturaren behaketa eta honen manipulazioa interbentzio txikien bitartez naturaren inbasioa errezteko.

 -Eraikin eta Azpiegituren suntsitzeko bide sortzaileak bilatu
Hiri Eutanasiaren bitartez antropizaturiko espazioa gutxinaka espazio natural batean bilakatuko da honen suntsipenaren bitartez. Garrantzitsua izango da suntsipenaren maila ezberdinetan nolabait erabilia izatea. Berdin da gizakiak , animaliak edo landareek erabiltzen badute. Honetarako beharrezkoa izango da suntsipen sortzaile bat, suntsipenaren fase ezberdinetan erabilera posibleak sortu ahal izateko. Suntsipen sortzailearen zenbait adibide izan ditugu historian zehar, horietako bat Gordon Matta Clarken lanak ditugu.



 El método de la eutanasia urbana aboga por la renaturalización progresiva de los espacios antropogénicas a través de pequeñas intervenciones humanas y dejando libre el camino a la invasión Natural. Los principios de este método son tres:

  - La invasión asistida de la naturaleza que permite una transformación gradual de los espacios antropogénicos en espacios naturales

  La naturaleza nos ha demostrado muchas veces que es lenta, pero implacable. Unas pocas gotas de agua puede romper el hormigón o una semilla puede convertirse en un árbol que destruya un edificio. La naturaleza tiende a recuperar lo que es suyo, muy lentamente. Proponemos asistir a la naturaleza para que el proceso de invasión sea mas rapido. No hay ninguna máquina energéticamente más eficiente que un sistema natural. Usemosla!



- La observación de los comportamientos naturales y la manipulación de ellos a través de pequeñas intervenciones humanas

  El comportamiento de la naturaleza parece  a menudo caprichoso e impredecible. Por eso, el proceso que proponemos se basa en dos tipos de acciones, que, hace mucho tiempo, Gilles Clément enunció en sus escritos sobre paisajismo: la observación de la naturaleza y las pequeñas intervenciones para reorientar y facilitar la invasión de los espacios antropizados.

  - La destrucción creativa de los edificios e infraestructuras
A través de la eutanasia urbana, el espacio que se devuelve a la naturaleza va destruyendose gradualmente. Es importante que, en diferentes etapas de la destrucción, los edificios sean utilizados ya sea por personas, animales o plantas. Esto requerirá una destrucción creativa que permite su uso en las diferentes fases. Ha habido varios ejemplos de destrucción creativa largo de la historia, por ejemplo obras Gordon Matta Clark.




The Scope, The fourth stage of the circle of life
Aktuazio Eremua, Bizitza zikloaren laugarren fasea 
El Ámbito, La Cuarta Fase del Ciclo Vital

The life cycle of a building is very similar to a human, relatively speaking. Birth, adulthood, old age, death and return to nature. Urban euthanasia aim to accelerate this phase we consider death (4) and even make it more bearable by making it possible to use. 

Eraikin baten bizitza gizaki baten bizitzaren antzekoa da, modu erlatibo batetan hitz egiten. Jaiotza, heldutasuna, zahartzaroa, heriotza eta naturara itzulera. Hiri eutanasiak eraikinen heriotzaren fasea arintzea bilatzen du.

 El ciclo de vida de un edificio es muy similar al de un humano, relativamente hablando. Nacimiento, edad adulta, vejez, muerte y regreso a la naturaleza. El objetivo de la eutanasia urbana es acelerar la fase se considera la muerte (4) y hacerlo más llevadero haciendo posible el uso del edificio durante su "muerte".



An example of a process, DEMOSVILLE
Prozesu baten adibide bat,  DEMOSVILLE
Un ejemplo de un proceso,DEMOSVILLE








 

martes, 25 de septiembre de 2012

Sketches I

Azken uda honetan zehar egindako zenbait zirriborro.
Algunos bocetos realizados durante el ultimo verano.
Some sketches made last summer.































sábado, 25 de agosto de 2012

Enthrophy


 Bideo lan txiki bat maketa zahar bat birziklatuz.

Un pequeño trabajo de video reciclando una maqueta vieja.

A little video work recycling and old model.

martes, 6 de diciembre de 2011

Ikerketa eta lehen ideiak

Analepsis
Atzera begirada bat bota dezagun, historia guzti hau utzi genuen azken puntura. La Niveko unibertsitatearentzat arkitektura eta paisagintza eskola bana eta ikasle-irakasleentzako egoitza eta etxebizitzak eraikitzea zen bidali izan zitzaigun erronka.
Hala ere, aktuazio inguruan aurkitzen ziren faktore eragile ezberdinen analisi zakon batek lekuaren eta inguru gertuaren beste potentzialitate batzuk agerian utzi zizkigun. Esaterako hasiera batean jaso izan genuen orubea "muga egoera" bai programatiko eta  bai fisikoa zeukan espazio sekuentzia baten atal bat baino ez zela. Hori dela eta espazio sekuentzia guzti hori lan materia bezala hartzea erabaki genuen, espazio guzti horiek bateratasunean lantzeko.

Muga espazio guztiek bezala espazio honek alderdi bakoitzeko eragileen arteko nahazketatik sortutako inguru bat osatu behar zuen. Horrez gain, utzik zegoen muga eremu hau izaera aldakorra eta moldakorre izan zezakeen  oasis bat da, babesturiko izoztutako ondarez inguraturik.

Nahaste eta izaera aldakor eta moldagarriko eremu bat izanik, espazio guztia ekintza ezberdinak batuko zituzten partzeletan banandu izan zen, non partzela batzoiko kudeatzaileek erabakiko zuketen zer egin bere "jabegoan".



Ikerketa lana


Puntu honetara helduta argi daukagu proiektuko hitz klabeetako bat nahasketa dela, besteak beste. Beraz, diseñaturiko espazio publiko horretan beharrezkoa izango da nahazketa hori ahalbidetuko duen eraikin bat izatea. Horretarako eraikin hibridoetaz baliatzea erabaki da.

Noiz edo noiz, hitz egin izan digute eraikin hibridoen inguruan Arkitektura Eskolako irakasleek, baina inoiz ez dugu jaso izan beraien inguruko informazio zehatzik, beraien barne ematen den erabilera nahasketaz haratago.

Beraz, zer da zehazki eraikin hibrido bat?


Bi izakien arteko nahasketaren ondorio. Nahasten direnak arrazak, espezieak edo azpiespezieak izanik, eta haiekin konparatuz gero, ezaugarri bat edo batzuk ezberdinak dauzkana.
-wikipedia-


 1.Eraikin hibrido bat eraibilera ezberdinak batzen ditu bere barnean. Hala ere, hori ez da izango nahikoa eraikin hori hibrido kontsideratzeko. Eraikin hibridoetan aurki daitezkeen erabilera ezberdinak beraien artean interaktuatzen dute, eraikin hibridoak oportunistak dira, erabilera ezberdinen artean sortuko diren sinergiak aprobetxatuko dituzte. Hori gertatu ahal izateko bere programa interkonektaturik egon beharko da.

2.Eraikin hibrido bat eta kondentsadore sozial bat ez dira gauza bera. Kondentsadore sozial batek eguneroko behar guztiak bere barnean biltzea bilatzen duen bitartean, bera hiri bilakatuz, eraikin hibrido batek hiriaren parte izatea bilatuko du.

3. Eraikin hibridoak hiri barnean kokatzen dira, bertako hiri sarera moldatuz. Eraikin hibridoak hiriaren parte izan nahi du.

4.Eraikin hibridoak konplexuak izango dira. Konpaktuak izango dira, segregazioaren aurka agertuko da. Dentsoak izango dira. Erabilera nahazketa konplexua bilatuko dute.

5. Eraikin hibridoak esfera publiko eta pribatuak nahastuko ditu bere aspektu guztietan: sustaketa, kuedeakoeta, jabegoa... eraikin hibridoaren eskuetan egongo da publiko eta pribatuaren elkarrekintza bilatzea.

6. Eraikin hibridoa kontenedore erraldoi bat izango da, non bere barnean elementu ezberdinak batuko dituen. Kanpoko azalak jada ez dauka barneko edukuarekin lotura.

7. Eraikin hibridoak hiri eskala izango du, eta askotan hiri eskalari dakokizkion  erantzunak jaso beharko ditu bere ebazpenak. Eraikin hibridoak askotan eraikin soilaren funtzioa alde batera utzi eta azpiegitura lana ere bere baitan artu behar izango dute. Kale funtzioa, komunikadore funtzioa.



Proiektuaren lehen ideiak 



Proiektuari ekiterako orduan aurkitzen dugun lehen gauza hiri eta unibertsitatearen arteko erlazio fisiko gogorra da. 14 metro inguruko bertikal batek banatzen ditu. Hori dela eta unibertsitatearen kotara hiri atal bat eraiki nahi da, kale bat, zein eraikinaren muina izango den. Kale/sare hau hiriaren gainean superposizioan kokatuko da. Aldi berean kale horren inguruan eskatzen den programa guztia kokatuko da batzutan goitik, beste batzutan behetik gune pribatuenen kasuan eta kalean bertan interes publikoko programa.

Kale horrek unibertsitateren kotara jarraitzen duenez bai komunikatu eta bai sostengatu egin beharko da. Lan hori altzairuzko barrez eraturiko zutabe triangulatu organiko erraldoi batzuk beteko dute, zeintzuek egitura lana egingo duten eta beraien barnetik instalazio eta komunikazioak eramango dituzten.


martes, 15 de noviembre de 2011

Border Lands Activation System



Analepsis

Manifestua

    Hiri barnean proiektatzerako orduan beti ahalegintzen gara eraikina  bere  inguru  fisikoan  nolabait  integratzen. Hala ere, zenbaitetan  eraikin  edo  eraikin  multzo baten eragina hirian errealitate fisikotik, beste errealitate batzuetara hedatu daiteke, errealitate soziala,  kulturala edo ekonomikoa esatera.

Beraz, beharrezkoa izango da inguru fisikoarekin gain, inguru ekonomiko, kultural eta sozialarekin lan egitea.

Erlazio fisikoak




    Enkarguz jasoriko orubea Nive-ko unibertsitatea eta Baiona hiriaren artean aurkitzen den eremu batean dago. Gune hutz eta txarto aprobetzaturiko espazio sekuentzia baten parte, muga fisiko  batean kokatuta egoteaz gain muga programatiko eta sozial batean kokaturik dago. Muga egoera hau interesgarri ikusis muga espazio sekuentzia osatzen duten gainerako orubeak ere proiektuan barneratu dira.

Pertsona eta espazio fisikoen arteko erlazioa



    Hiritarren eta hiriaren arteko erlazioak aztertzen konturatu gintezke Baionak espazio publikoz ondo orniturik dagoen arren ez daukala espazio publikorik non hiritarrek kolektiboki interbenitu dezekeen.
Unibertsitateari dagokionez normalean izan ohi duten jarrera autarkikoa dela eta hiritarrak ez dira unibertsitatera gerturatzen eta unibertsitarioak ez dira hainbeste hirira gerturatzen. Beraz, beharrezkoa ikusten da hiritarrek unibertsitarioekin elkarlanean interbenitzeko aukera ematen duten espazioen sorrera.


Pertsonen arteko erlazioak



    Muga egoera horretan elkar ikusiko dute unibertsitarioak eta hiritarrak, eta bien arteko elkarlana burutu beharko dute, posiblea al da?
Gaur egunean Baionatarrek hiritar partadaidetza gutunaren bidez, hiritarren errepresentatzaile diren kide talde baten ganbara batek  hiritarren interesak defendatzen ditu.
Aski ezagunak dira ikasle eta irakasleen artean osaturiko tailer kolaboratiboak. Beraz, giro horretan, zergaitik ez da emango elkarren arteko partaidetza eta lankidetza aktibitateak?


Espazio Publikoa



Aniztasuna, aldakortasuna, hiritarren interbentzioa eta unibertzitatearekin elkarlana sustatu nahi izan da proiektu honetan. Kontuan izanda gure xedea lortzeko beharrezkoa den ekintza kopuru mota anitza, orubearen partzelazio sistema bat planteatzen da,  aldakorra, moldakorra, esperimentaziorako gune bat non unibertzitario eta hiritarrak izango diren protagonistak


Ordenantzak

Eskuarteetan dugun lanak arkitektura lan baten eskala gaindituta hirigintza proiektuaren eskala izateaz gain, proiektuaren barnean emango diren erabilera aldakorrek hirigintza proiektu baten indefenizio mailak dituen kalifikazio/klasifikazio sistema eskatuko digu.


Kudeaketa

Orubeen kudeaketen banaketa aldakorra izango da. Aniztasuna, aldaketa eta efimerotasuna bultzatzeko bidean. Hala ere, banaketa hori ez da arbitrarioa izango. Izan ere, gune bakoitzak kuadatzeile jakin batzuen erabilera jakin batzuk biltzeko egokiagoak izango dira.



Adibidez eleizaren iparraldera dauden lur lasaiak kudeatzaile pribatuentzat apropsak dira, edo eleizaren ingurukoak eleizaren elkartearentzat. Hala ere, zonifikazioa ekiditeko intentzioagaz portzentai nagusi bat erabilera jakin horietara bideratuko den arren beste kudetzaile batzuen puntuak txertatuko dira.

Adibidez, eleiza inguruan:
%75 eleizaren elkartearentzat
%10 udalarentzat
%5 unibertzitatea
%5 paisagintza eskola
%5 hiritar autonomoak





Estrategia

Proiektua honen emaitza orubean eragiten duten eta eragiteak nahi ditugun faktore ezberdinen superposizioarekin lortu izan da. Mota ezberdinetako faktoreak hartu izan dira kontuan, faktore fisikoetatik faktore sozialetara, faktore programatikoetatik pasatuta. Izan ere, gure helburuetako bat proiektua inguru fisikoan integratuta egoteaz gain, inguru ekonomiko, sozial eta kulturalean ere integratuta egotea lortzea da.



Programa

Programa garatzerako orduan ezinbestekoa dugu gure ingurua ezagutzea. Horretarako inguruan ditugun puntu erabilgarriak bereganatu eta integratu beharrak daude. Gure kausan bi dira puntu hauen iturri. Batetik, unibertsitatea ikasle eta irakasleen formakuntzan zentratua, eta bestetik hiria gizartearen ongizatearen bila. Gure programak bi puntu hauek bateratu egin beharko lituzke programaren atal bakoitzari gune egokia emanez. Horren irudi dugu azpiko irudia, non emaniko programa, programa gehiagarri batekin lagundurik orubean nola ezarri beharko litzatekeen aurkezten digu.